«Βάλε όσους θέλεις στό κρεβάτι σου το κενό στήν καρδιά σου όμως δέν θά τό γεμίσεις ποτέ»

Δεν έχω πρόβλημα με τις γυναίκες που τους αρέσει να αλλάζουν γκόμενους σαν τα πουκαμισα. Ο καθένας και η καθεμία μπορεί να κάνει ότι μα ότι γουστάρει και εγώ στο κρεβάτι του καθενός δεν έχω καμία δουλειά.

Μπορείς να μιλάς με 10, να κοιμάσαι με 15 και να θες άλλους 20. Εγώ μαζί σου και να ξέρεις πως αν το υποστηρίζεις όλο αυτό σε πάω και δεν έχω κανένα πρόβλημα.

Ξέρεις με ποιές με πιάνει αλλεργία;

Με αυτές που το παίζουν κυρίες αλλά δεν είναι.

Με αυτές που το παίζουν υπεράνω ηθικής αλλά δεν έχουν τίποτα.

Με αυτες τις εύκολες, που πέφτουν στην αγκαλια ενός αντρα πριν καλά καλά δεν έχουν φύγει από την αγκαλιά ενός άλλου.

Με αυτές που κρίνουν εύκολα αλλά αυτές κάνουν τα χειρότερα.

Με αυτές που έχουν μετατρέψει το «Σαγαπω»σε επιστήμη.

Με αυτες που έχουν πάντα μια πρόχειρη κακία να πουν για όποια γκόμενα περάσει από δίπλα τους αλλά νομίζουν πως είναι τέλειες.

Με αυτές πού ανακαλύπτουν φθηνές δικαιολογίες για να ρίξουν το φταίξιμο στους άλλους για τα τα λάθη που κάνουν.

Δήθεν σχέσεις, δήθεν αγάπες, δήθεν καψούρες έτσι απλά…

Να ‘χαμε να λέγαμε!

«Το να είσαι θηλυκό είναι θέμα γέννησης.

Το να είσαι γυναίκα είναι Θέμα ηλικίας.

Το μα είσαι κυρία είναι θέμα επιλογής.»

 

«Πολύ μακιγιάζ και λίγα ρούχα, αποτελούν πάντα ένα αλάνθαστο σημάδι απελπισίας σε μια γυναίκα».

( Όσκαρ Ουάιλντ.)