Godzilla vs Kong: Μια αυθεντική Τιτανομαχία μέσα στην πανδημία

Εάν όλοι οι κινηματογράφοι ήταν ανοιχτοί δίχως τον Covid 19 να παραμονεύει, κανείς δεν θα έβλεπε το «Godzilla vs Kong» στο σπίτι αλλά στις κινηματογραφικές αίθουσες. Εκεί όπου η μεγάλη οθόνη και τα εφέ θα έκαναν ακόμα πιο διασκεδαστική την εμπειρία τους. Ακόμα και κορονοϊού παρόντος, ο κόσμος έδειξε ανοιχτά τις προτιμήσεις του και σε όσες χώρες ήταν επιτρεπτό, σπεύδοντας προς τις αίθουσες για να παρακολουθήσει όπως του αξίζει την απόλυτη Τιτανομαχία της χρονιάς. Το εντυπωσιακό άνοιγμά του στις αγορές και τα 132 εκατομμύρια δολάρια που συγκέντρωσε τις πρώτες μέρες του (ποσό ρεκόρ για τα δεδομένα της εποχής) του δίνουν και δίκαια τον χαρακτήρα της μπλοκμπαστεριάς που «επικράτησε» της πανδημίας.

Πέραν του ενθουσιασμού του κόσμου από μια ταινία που τα ειδικά εφέ της διαθέτουν την απαραίτητη έλξη για να φέρουν τον κόσμο στο σινεμά, το «Godzilla vs Kong» είχε από μόνο του ένα ειδικό πρεστίζ για πολλούς και διάφορους λόγους, με τον μεγαλύτερο όλων να είναι το τελικό αποτέλεσμα της μάχης τους. Άλλωστε δεν μιλάμε για ένα φιλμ που αποφάσισαν απλώς στην Αμερική να βάλουν ρίξουν στο ρινγκ δύο μυθικά τέρατα, όπως ο Jason Vorhees και Freddy Krueger, ή το Alien με τον Predator αλλά βασιζόταν στην ομώνυμη ιαπωνική ταινία του 1962 ανάμεσα στους δύο τιτάνες από την Toho Films.

Το «Godzilla vs Kong» μπορεί να είναι μια ταινία που κυριαρχούν τα ειδικά εφέ και λίγο, έως καθόλου, οι ερμηνείες, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να πει ότι πέρασε την ώρα του χωρίς να την απολαύσει. Με αυτή την ταινία η Legendary μπορεί να έκανε το απόλυτο «μπαμ» μέσα στην πανδημία, ωστόσο έδειξε πως το franchise έχει ζωή και πέρα από τέσσερις ταινίες.
Για τον Kong όλοι γνωρίζουμε πως το τέλος του έρχεται με μαρτυρικό τρόπο στην κορυφή του Empire State Building, ωστόσο μέχρι να συμβεί αυτό ενδέχεται να μας κρατάει αρκετή συντροφιά με τους επόμενους αντιπάλους του. Όσο για τον Godzilla, ακόμα και αν φαινομενικά δείχνει να έχει μειονέκτημα, αποδεικνύει στο φινάλε γιατί θεωρείται ο Βασιλιάς των Τεράτων.
Δεν πρόκειται για κάποιο οσκαρικό φιλμ, αλλά για μια ταινία που θα αποζημειώσει κάθε λεπτό που θα κάτσεις να την παρακολουθήσεις. «Μπορεί να την ξεχάσεις μόλις τελειώσει, αλλά θα σε κάνει να ξεχάσεις τα πάντα στη ζωή σου όσο την παρακολουθείς». Η κριτική από την Chicago Sun-Times τα λέει όλα.