«Πήραν τα μυαλά του αέρα»
Μία έκφραση που σημαίνει την έπαρση κάποιου λόγω μιας αιτίας – επιτυχίας – εμφάνισης- ίσως πλουτισμού, που μπορεί να κομπορρημονεί υπερβολικά…
Η προέλευσή της βρίσκεται πολύ μακρυά από την σημερινή χρήση.
Ο αδυσώπητος χρόνος μετουσίωσε το νόημα. Ο αέρας στο κεφάλι, στο νου ενός ανθρώπου που τον κάνει ενθουσιώδη, ορμητικό, επιβλητικό στις συναναστροφές του έχει την εξής καταγωγή:
Στην πλώρη των πλοίων των Βυζαντινών υπήρχε ένα μπρούτζινο λιοντάρι μέσα από το ανοιχτό στόμα του οποίου εξακοντίζονταν μακριά το φονικό υγρό πυρ. Για να είναι αυτό εφικτό, στο κεφάλι του λιονταριού κατέληγε ένας σωλήνας εξόδου του «υγρού πυρός» που βρισκόταν σε ένα αεροστεγές καζάνι με το εύλφεκτο υγρό. Μια χειροκίνητη αντλία δημιουργούσε πίεση στον αέρα του καζανιού και το υγρό πυρ αφού αναφλέγονταν με ένα φλόγιστρο, πεταγόνταν από το στόμα του λιονταριού ή δράκοντος, και γινόνταν της κακομοίρας. Επομένως, για να εξακοντιστεί μακριά το υγρό πυρ, έπρεπε προηγουμένως του λιονταριού «το κεφάλι να πάρει αέρα».
Η σύνθεση του φονικού υγρού έμεινε επτασφράγιστο μυστικό για αιώνες.
Είμαστε σίγουροι όμως ότι οι Καυκάσιοι υποτελείς προμήθευαν τη «νάφθα», το βασικό συστατικό του.
Σε περιόδους που οι επαρχίες αυτές άλλαξαν προσωρινά χέρια, παρατηρείται έλλειψη «πυρομαχικών».
Γεγονός είναι ότι με την πρόοδο της τεχνολογίας, (πυρίτιδα), η μέθοδος ξεπεράστηκε, η ανθρώπινη φύση όμως όπου εξακολουθεί να φουσκώνει τα μυαλά ενός ανθρώπου με αέρα, ανίκητη
Επιμέλεια : ΧαρηS
