Χωρίς εφημερία προσωρινά η γυναικολογική-μαιευτική κλινική του Νοσοκομείου Έδεσσας λόγω έλλειψης Ιατρού

Με αφορμή την έλλειψη ιατρού στήν γυναικολογική – μαιευτική κλινική τού Νοσοκομείου Έδεσσας η ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος Έφη Ταμβίσκου και διευθιντρια της Μ.Ε.Θ. Έδεσσας αναφέρει τα εξής:

Η γυναικολογική- μαιευτική του Νοσοκομείου μας δεν μπορεί να αντεπεξέλθει πλέον πλήρως στα καθήκοντά της.Προσωρινή λύση πάντα πρέπει να ανευρίσκεται, και ανευρέθη χάρη στην άριστη συνεργασία των κλινικών των δύο νοσοκομείων. Σαφέστατα προέχει η διασφάλιση της ΥΓΕΙΑΣ των συμπολιτών μας αλλά και η ποιότητα παροχής υπηρεσιών από τον γιατρό, πράγματα αδύνατα, όταν επέρχεται εξουθένωση και κατ επέξταση επικινδυνότητα .
Η λύση των επικουρικών γιατρών είναι προσωρινή, και εκτός του ότι ένα ολόκληρο σύστημα Υγείας δεν μπορεί να βασίζεται σε επικουρικό προσωπικό, η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κρίνει παράνομες τις συμβάσεις παράτασής τους, οπότε με την λήξη τους λύονται και οριστικά.

 

Με αφορμή αυτά τα γεγονότα πεποίθησή μου είναι ότι:

1.οι προσπάθειες πρέπει να ενταθούν προς την προκήρυξη για κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων και μάλιστα στις περιόδους εξετάσεων για ειδικότητα, δηλαδή Μαιο και Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, όπου θα είναι πιό εύκολο ο «νέος» ειδικός» να εκμεταλλευτεί την ευκαρία για άμεση έναρξη της επαγγελματικής και οικονομικής αποκατάστασής του,
Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο μία οργανική θέση να μην καλύπτεται, λόγω μη προσέλευσης υποψηφίων, και έχει συμβεί για πολλούς λόγους, ένας εκ των οποίων είναι ο μεγάλος φόρτος εργασίας ενός επαρχιακού νοσοκομείου,(λιγότερο προσωπικό και περισσότερες ευθύνες) τα λειτουργικά έξοδα διαβίωσης σε άλλη πόλη κλπ.

2. Δοκιμάστηκε σε μικρό βαθμό και έδωσε κάποιο αποτέλεσμα , η κάλυψη κενών εφημεριών, απο γιατρούς του ιδιωτικού τομέα. Μήπως θα πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη παροχή κινήτρων , ώστε ο γιατρός οποιασδήποτε ειδικότητας να μην διστάσει να αφήσει κάποιες ημέρες το ιδιωτικό του ιατρείο και να καλύπτει εφημερίες νοσοκομείου;

3.Τα ΤΟΜΥ ήταν ένα σημαντικό βήμα για την πρωτοβάθμια υγεία. Θα έπρεπε όμως επίτέλους τα Κέντρα Υγείας διοικητικά να περιέλθουν σε τοπικό επίπεδο στα Νοσοκομεία ,και γιατί όχι και στους ΟΤΑ Α βαθμού, με τους αντίστοιχους πόρους, ώστε να είναι ευχερέστερος ο έλεγχος, η διακίνηση του προσωπικού, η ιεράρχηση προτεραιοτήτων και τόσα άλλα.
Οσο για το οικονομικό κόστος δεν θα πρέπει να ληφθεί υπ όψιν. Αρκεί να ξέρουμε πραγματικά τι είδους υγεία θέλουμε.